ազգատեցություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑzɡɑtɛt͡sʰutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ազգատեցութիւն
վանկեր՝ ազ•գա•տե•ցու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ազգատյաց լինելը, իր ազգը ատելը
Հոմանիշներ
խմբագրել- հայրենատյացություն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ա ներքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ազգատեցություն(ը) | ազգատեցություններ(ը) |
| Սեռ. | ազգատեցության | ազգատեցությունների |
| Տր. | ազգատեցության(ը) | ազգատեցությունների(ն) |
| Հայց. | ազգատեցություն(ը) | ազգատեցություններ(ը) |
| Բաց. | ազգատեցությունից | ազգատեցություններից |
| Գործ. | ազգատեցությամբ | ազգատեցություններով |
| Ներգ. | ազգատեցությունում | ազգատեցություններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։