Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ազգութիւն
վանկեր ՝ ազ•գութ•յուն
Գոյական
(աշխգր․) որևէ ազգի պատկանելը, ազգային պատկանելիություն
մարդկանց պատմականորեն առաջացած լեզվական, տերիտորիալ, տնտեսական և մշակութային ընդհանրություն
ազգ ◆ Արևի երես ելան ոտնահարված ազգություններ : (Ավետիք Իսահակյան)
որևէ ազգի պատկանելը, ազգային պատկանելություն ◆ Ազգությամբ հայ։
ազգայնություն, ազգուտակ
ազգ, էթնոս, ժողովուրդ, ազգատոհմ, ցեղ (արևմտհ․)
Ա ներքին հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
ազգություն(ը)
ազգություններ(ը)
Սեռ.
ազգության
ազգությունների
Տր.
ազգության(ը)
ազգությունների(ն)
Հայց.
ազգություն(ը)
ազգություններ(ը)
Բաց.
ազգությունից
ազգություններից
Գործ.
ազգությամբ
ազգություններով
Ներգ.
ազգությունում
ազգություններում
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։