ազգուրաց

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑzɡuˈɾɑt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ազ•գու•րաց 

Ածական

1. իր ազգն ուրացող ◆ Դու ազգուրաց ես, հայության սուրբ անունն ափսոս է, որ քեզ նման կնոջ վրա լինի։ Ռափայել Պատկանյան

Հոմանիշներ

1. հայրենուրաց, ազգամերժ
2. ազգադավ, ազգադրուժ, հայրենադավ, հայրենադրուժ, ազգավաճառ, հայրենավաճառ, ժողվրդադավ, հայրենուրաց

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
ազգուրացություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։