ազդականչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑzdɑˈkɑnt͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ազ•դա•կանչ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ռադիոկայանի ազդանշանային կանչ
Հոմանիշներ խմբագրել
- ազդակոչ, ազդաձայն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ազդականչ(ը) | ազդականչեր(ը) |
| Սեռ. | ազդականչի | ազդականչերի |
| Տր. | ազդականչի(ն) | ազդականչերի(ն) |
| Հայց. | ազդականչ(ը) | ազդականչեր(ը) |
| Բաց. | ազդականչից | ազդականչերից |
| Գործ. | ազդականչով | ազդականչերով |
| Ներգ. | ազդականչում | ազդականչերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։