ազդանշանիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑzdɑnʃɑˈnit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ազ•դա•ն(ը)•շա•նիչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (տեխ․)սարք, որը նախազգուշական ազդանշաններ է տալիս աշխատանքային նորմալ պայմաններից շեղման դեպքում
- (կենս․) արտաքին կամ ներքին գրգիռների մասին ուղեղին համապատասխան ազդանշաններ հաղորդող նյարդային վերջավորություն (սիգնալիզատոր)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ազդանշանիչ(ը) | ազդանշանիչներ(ը) |
| Սեռ. | ազդանշանիչի | ազդանշանիչների |
| Տր. | ազդանշանիչի(ն) | ազդանշանիչների(ն) |
| Հայց. | ազդանշանիչ(ը) | ազդանշանիչներ(ը) |
| Բաց. | ազդանշանիչից | ազդանշանիչներից |
| Գործ. | ազդանշանիչով | ազդանշանիչներով |
| Ներգ. | ազդանշանիչում | ազդանշանիչներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
- ռուսերեն՝ сигнализатор (ru) (signalizator)
- անգլերեն՝ alarm
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։