ազնվաշուք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑznvɑˈʃukʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ազ•ն(ը)•վա•շուք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ազնվությամբ փայլող, շատ ազնիվ ◆ Ազնվաշուք երիտասարդը անբացատրելի հակադրություն մը կզգար գրագետին դեմ։ (Արփիար Արփիարյան)
- ազնվական ծագումով փայլող
- (հնց․) հարգական մակդիր
Հոմանիշներ
խմբագրել- ազնվազարմ, ազնվամեծար, ազնվափայլ
- մեծաշուք, մեծաշքեղ, շքեղաշուք, փառաշուք, պերճաշուք, բարձրաշուք, բազմաշուք, մեծահանդես, հանդիսավոր, փառավոր, շքեղ, փառահեղ, շքալիր, շքալից, (հնց․)՝ մեծասպաս, հրաշապատիվ, ահեղաշուք, սքանչելաշուք
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։