Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•թա•բա•բա 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ պապից պապ, հին օրերից, պապենական ժամանակներից ◆ Նա աթաբաբա լսել ա, որ իր օղորմածիկ պապերը մեծ մարդիկ են եղել։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Աթաբաբա մունք ընտհենց ընք տեսալ։ (Տմբլաչի Խաչան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։