ալաբաստր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlɑˈbɑstɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•լա•բաս•տ(ը)ր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- (հնք․) սպիտակ թափանցիկ գաջաքար
- ալաբաստրե անոթ
- լավ տեսակի գաջ ◆ Հայկական պարի վրա նստել է ալաբստրի նման սպիտակ մշուշը։ ◆ ՔԹ
Հոմանիշներ խմբագրել
- լսնակուճ, ջրակուճ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ալաբաստր(ը) | ալաբաստրներ(ը) |
| Սեռ. | ալաբաստրի | ալաբաստրների |
| Տր. | ալաբաստրի(ն) | ալաբաստրների(ն) |
| Հայց. | ալաբաստր(ը) | ալաբաստրներ(ը) |
| Բաց. | ալաբաստրից | ալաբաստրներից |
| Գործ. | ալաբաստրով | ալաբաստրներով |
| Ներգ. | ալաբաստրում | ալաբաստրներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։