Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•լա•բոց 

  1. Սեբաստիա, Եվդոկիա, Երզնկա՝ (եկեղ․) տյառն ընդառաջի տոնին վառվող խարույկ, որի վրայով նշանված աղջիկնեը և նորահարսը ցատկում էին՝ իբր հաջող բախտի արժանանալու, իսկ երեխաները՝ զվարճանալու համար, տրնդեզ
  2. տյառընդառաջի խարույկի վրայից ցատկելու գործողություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։