ալաթուրքի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlɑtʰuɾˈkʰi]
վանկեր՝ ա•լա•թուր•քի
Բառակազմություն խմբագրել
Մակբայ
- (նորբ․) թուրքի նամն, թուրքավարի ◆ Իսկ նրան ասել էին․ «Գիտե՞ս ոնց պիտի երգես, ապե, ալաթուրքի»։ Շրջան (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։