ալան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈlɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•լան
Ալան1 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- (պատմ․) կովկասյան անհետացած մի ցեղի անուն ◆ -Ճշմարիտ ես ասում, իշխա՛ն, բայց հոներն ու ալանները ավելի մեծ բազմությամբ կլցվեն Վրաստան, եթե մենակ մնանք։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- Կիլիկիա, Զեյթուն, Համշեն՝ բակ
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- ալան ընկնել - հիվանդության պատճառով տկար ու անուժ վիճակում լինել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ալան(ը) | ալաններ(ը) |
| Սեռ. | ալանի | ալանների |
| Տր. | ալանին | ալաններին |
| Հայց. | ալանի(ն) | ալանների(ն) |
| Բաց. | ալանից | ալաններից |
| Գործ. | ալանով | ալաններով |
| Ներգ. | (ալանում) | (ալաններում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Ալան2 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- Հավարիկ, Հաճն՝ ձիու կեր
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Ալան3 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- Համշեն՝ եգիպտացորենի ցողուններով պատրաստված տեղ, ուր ժամանակավորապես հավաքում են եգիպտացորենը
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։