ալանի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlɑˈni]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•լա•նի
ալանի1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ արաբերեն 'alani:
Գոյական
խմբագրել- Արարատյան, Ուրմիա՝ կորիզը հանած դեղձաչիր` մեջը ծեծած շաքարախառն ընկույզ լցրած ու տափակացրած ◆ Կանայք դեղձ են կլպում, աղջիկներն ալանի են շինում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Ոչ այլ ինչ է ալանին, եթե ոչ կլպած, չորացրած, կորիզը հանած, ներսի դատարկությունը մանր ծեծած ընկույզով լցրած դեղձը։ (Պերճ Պռոշյան)
- (խոհր․) հայկական աղանդեր, կես արած դեղձի կորիզը, թզի սերմնահատիկները հեռացրած, մեջը լցրած աղացած ընկույզի միջուկ, համեմունքներ, շաքարավազ, եզրերը հավաքած, թելին շարած, չորացրած ուտելիք
Հոմանիշներ
խմբագրել- դեղձաչիր
Հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | ալանի(ն) | ալանիներ(ը) |
Սեռ. | ալանու | ալանիների |
Տր. | ալանու(ն) | ալանիների(ն) |
Հայց. | ալանի(ն) | ալանիներ(ը) |
Բաց. | ալանուց | ալանիներից |
Գործ. | ալանով | ալանիներով |
Ներգ. | ալանում | ալանիներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
ալանի2
խմբագրելԱծական
խմբագրել- Ուրմիա՝ աղից զուրկ կամ աղը պակաս ◆ Մաթրաթի տակից ալանի կարագը հանեց տարավ տվուց ժամհարին։ (Պերճ Պռոշյան)
- (փխբ․) անհամ, անմիտ, տափակ, տաղտկալի
- (փխբ․) սառն, անդուրեկան
Հոմանիշներ
խմբագրել- անալի, անաղ, աղապակաս, անաղի
- անհամ, (գվռ․) անժուր, անժուռ, ամպակ
- տհաս, պակասամիտ
Արտահայտություններ
խմբագրել- ալանի-ալանի խոսել, դուրս տալ - անհամ-անհամ դուրս տալ, դատարկաբանել, անհետաքրքիր, անբովանդակ խոսել, զրուցել
- ալանի հավող - սպիտակ ու հաստ կեղևով, կլոր ու անհամ հատիկներով գինու խաղող ◆ Ալանի հավողից բեր ուտենք։ Սահակ Ամատունի
- (փխբ․) ալանի մարդ, դեմք - ձանձրալի, անբովանդակ (մարդ, դեմք) ◆ Ուհանը շատ ալանի մարթ ա։
ալանի3
խմբագրելԱծական
խմբագրել- տե՛ս ալենի
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։