Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•լաշ•կա•լաշ 

  1. Վան, Խարբերդ, Ուրմիա՝ զվարթ, կայտառ, աշխույժ, վառվռուն ◆ Իմ յար ալաշ-կալաշ էր։ Ժվ
  2. քաջ, կտրիճ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։