ալաչուխ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlɑˈt͡ʃʰuχ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•լա•չուխ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Քեսաբ՝ (գվռ․) զարդարուն ընդարձակ թաղիքե վրան, որ գործածում են վրանաբնակներն ու ամառը սար գնացողները, հովվական վրանի մեծ տեսակը ◆ Մեկ-մեկի կցած անվերջ քարավաններ… որը տանում էր ալաչուխի քեչան… որն էլ զարդարված գիր ու փնջերով՝ օրորվում, անցնում լեռան լանջերով։ Վահրամ Մավյան
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | ալաչուխ(ը) | ալաչուխներ(ը) |
Սեռ. | ալաչուխի | ալաչուխների |
Տր. | ալաչուխի(ն) | ալաչուխների(ն) |
Հայց. | ալաչուխ(ը) | ալաչուխներ(ը) |
Բաց. | ալաչուխից | ալաչուխներից |
Գործ. | ալաչուխով | ալաչուխներով |
Ներգ. | ալաչուխում | ալաչուխներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրել yurt, tent
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։