Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•լա•ջա

ալաջա1 խմբագրել

Պոլիս, Ջավախք՝ խայտաբղետ, գույնզգույն, երփներանգ ◆ ալաջա մեզար
Արարատյան, Վան, Պոլիս, Ամասիա՝ մետաքսյա կամ կիսամետաքսյա խայտաբղետ գույներով հաստ գործվածք ◆ (Խանութում կար) մի քանի խամ չիթ, նույնչափ ալաջա կոչված կանաչ ու կարմիր շերտավոր կերպաս։ (Պերճ Պռոշյան)
Վան՝ կիսահաս ◆ Ծիրանն ի հասե, խաղողն ալաջա, էրկու յար ունեմ, մեկ խին, մեկ թաժա։ ԱՏՍ
(նորբ․) խայտաբղետ,խատուտիկ,բազմատեսակ,բազմատարր

Նոր Նախիջևան՝ ալաճա-խառղա -
1. կաչաղակ ◆ Ալաճախառղան սատանայեն գեշ է։ (Խաչատուր Փորքշեյան)
2. Պոլիս՝ ճայ
Մուշ, Վան՝ ալաճա կոնդ
ալաճա պար - խուռներամ պար, երբ շուրջ քսան տղա և աղջիկ, մեջընդմեջ, իրար ձեռ բռնած, կողք կողքի, անբաժան, ծնկածալիկ պարում են ու երգում
Կարին, Ամասիա՝ ալաճա-պուլաճա - խայտաբղետ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Արարատյան, Կարին՝ էություն, հատկություն ◆ Մարթուն ալաճան ներսեն է, ի՞նչ իմանաս։ (Ձեռագիր) ◆ Տավարի ալաջեն դուրս ա, մարդունը՝ ներսն ա։ (Տիգրան Նավասարդյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։