ալարկոտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlɑɾˈkɔt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•լար•կոտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- Համշեն՝ ծույլ, հույլ ◆ Ամառվա շոգ օր՝ գազազած ճանճեր. ինքն էլ էնքան ալարկոտ, որ ալարում է քիթը սրբի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ինչ ալարկոտ մարդ ես, վե բանի։ Սահակ Ամատունի
- ծույլություն առաջացնող
- ծուլություն արտահայտող
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծույլ, անաշխատասեր, անժրաջան, անեռանդ, անփութեռանդ, անկար, անկյալ, գործավախ, գործատյաց, դատարկասեր, դատարկակյաց, (ժղ․)` լոդր, թամբալ, (հնց․)` պղերգ, լորտ, (գվռ․)՝ դապառ, գոդի, լավանդ, նստկան, տռալ, տռպել
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։