Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•լա-գեղ•ջուկ 

  1. գյուղացու նման, գեղջւկավարի ◆ Նա մորուքը սանրում էր, մազերը կտրում էր հետևի կողմից ալա գեղջուկ: (Հակոբ Մանանդյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։