ալբիդում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlbiˈdum]
Ստուգաբանություն խմբագրել
альбидум լատ. albidus սպիտակավոր, սպիտակ
Գոյական
- (կենսբ․) լսնամաշկություն, լսնամորթություն, (մարդու և կենդանիների), գունազրկություն, կանաչատություն (բույսերի)՝ մարդկանց և կենդանիների մաշկի, մազերի, աչքի ծիածանաթաղանթի բնական գունավորման (պիգմենտացիայի) բացակայություն, իսկ բույսերի մեջ՝ ամբողջ բույսի կամ դրա առանձին մասերի կանաչ գունավորման խիստ սակավություն կամ բացակայություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։