ալեզարդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlɛˈzɑɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•լե•զարդ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ալիքով` սպիտակ մազերով զարդարված, սպիտակահեր ◆ Ու ծերերը խոնարհեցին գլուխները ալեզարդ: Հովհաննես Թումանյան ◆ Այս ամրոցը երկու ազնիվ երգիչ գնացին մի անգամ, մեկն ալեզարդ, մին պատանի ոսկեգանգուր ու փարթամ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- (փխբ․) ձյունապատ, ձյունով ծածկված (լեռների մասին) ◆ Այնտեղ վեհափառ Արտոսը… յուր ալեզարդ գագաթով իշխում էր շրջակա բարձրությունների վրա։ (Րաֆֆի)
- (փխբ․) ծերունական ◆ Նա տեսավ Միրզամի դեմքի ալեզարդ խաղաղությունը և գլուխը կրծքին կախեց։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ալեհեր, ալևոր, ալեվարս, ալեմազ, սպիտակահեր, սպիտակամազ, սպիտակավարս, ճերմակահեր, ճերմակամազ, ճերմակավարս, ալեգլուխ, (փխբ․) ալեպսակ, ալեփայլ, աղեբեկ (հնց․)
- ձյունապատ, ձյունածածկ, ձյունազգեստ, ձյունազարդ, ձյունապսակ, ձյունատարած, ձյունեգորգ, ձնապատ, ձնածածկ, ձյունափարտակ (ժղ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրել| ալեզարդ | |
| |
| ալեզարդ (փոխաբերական), ձյունածածկ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։