ալելուիա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlɛluˈjɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•լե•լու•ի•ա
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ հունարեն ἀλληλούϊα (<եբրայերեն halelu yāh):
Գոյական
- (եկեղ․) փառաբանական օրհներգություն, որ սկսվում է «ալելուիա» բառով ◆ Ժամհարը «ալելուիա» հնչելով և կոչնակը զարկելով հրավիրում էր մարդկանց աղոթելու։ (Մուրացան)
- (նորբ․) թաղման օրհներգ
Հոմանիշներ
խմբագրել- օրհներգություն
- օրհներգ
- փառաբանություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- ալելուիա կարդալ գլխին - երկար ու բարակ խրատներ տալ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։