Հայերեն

վանկեր՝ ա•լե•խեղդ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) ալիքներից խեղդված ◆ Փեթար գյուղն էր, աղոթասաց Մարութա ձյուներն էին ու ալեխեղդ սասնիկ մի ողբիկ՝ երգը շուրթերին։ Կամո Արեյան

Աղբյուրներ

խմբագրել