ալեխեղդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlɛˈχɛʁd]
վանկեր՝ ա•լե•խեղդ
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) ալիքներից խեղդված ◆ Փեթար գյուղն էր, աղոթասաց Մարութա ձյուներն էին ու ալեխեղդ սասնիկ մի ողբիկ՝ երգը շուրթերին։ Կամո Արեյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։