ալեծածան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlɛt͡sɑˈt͡sɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•լե•ծա•ծան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ծածանվող ալիքներով, մեղմորեն ալեկոծվող՝ տարուբերվող ◆ Ալեծածան ծովի վրա մեղմ ճոճվում էր մակույկը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- (փխբ․) ծածանվող, փողփողուն ◆ Ծլի՛ր, կանաչի՛ր, ոսկե սավանով ծածկի՛ր իմ արտը ողջ ալեծածան: Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Հարուստ հյուսերը ոսկե կապերից ազատվելով ալեծածան սփռվեցան նրա կիսամերկ ուսերի և կրծքի վրա։ (Մուրացան)
- (փխբ․) ալիքների նման ծալքեր ունեցող, ալիքավոր
Հոմանիշներ
խմբագրել- ալեծուփ, ալեկոծ, ալեհույզ, ալեծեծ, ալեծփուն, ալեծփիկ, ալեդող, ալիքածածան
- փողփողուն, ծփուն, ծփծփուն, փողփողէջ, փոխփոխ (բնստ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։