Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•լե•կո•ծել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. ալեկոծություն առաջացնել ◆ Փոթորիկն ալեկոծում է ծովը։
  2. (փխբ․) հուզել, խռովել ◆ Այդ թերթիկը կապույտ ալեկոծեց նրա հուշերը։ Եղիշե Չարենց ◆ Այդ միտքն էր, որ ալեկոծում էր նրա խռովյալ սիրտը։ (Րաֆֆի)
  3. (փխբ․) ծփալ, ալիքաձև շարժվել

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. նավակոծել, ալեբախել, ալեծփել, ալեվետել, ափնակոծել (գրք․), ափին տալ
  2. հուզել, խռովել, հուզումնահարել, գրգռել, տագնապել, այլայլել, ամբոխել (գրք․), արյունը բորբոքել, սիտը շուռ բերել (շուռ ածել), սիրտը տեղահան անել, վեր ու վար (տակն ու վրա) անել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել