Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•լե•վետ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. ալիքներ ունեցող, ալեկոծվող ◆ Նայում է Արան կիսված Արաքսին, որ գալարվում է խենթ ու ալեվետ: Սարմեն
  2. ալիքներ՝ ճերմակ մազեր ունեցող, ալեհեր
  3. (փխբ․) ալիքաձև ◆ Ու ալեվետ մազերուն խարտիշագեղ քողին տակ կ’ելևէջեր դեռահաս փոքրիկ լանջքը կատաղի։ (Ռուբեն Սևակ)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ալեկոծ, ալեծուփ, ալեհույզ, ալեծածան, ալեծուփ, ալեծեծ, ալեխռով, ալեհորձան, ծովածուփ, ծովակոծ, ծփական, ծփանուտ, ծփելի, ալեսաստ, ալեբախ, հորձանուտ, ալետանջ, հուզակույտ, հուզակուտակ
  2. ալեհեր, ալևոր, ալեվարս, ալեմազ, սպիտակահեր, սպիտակամազ, սպիտակավարս, ճերմակահեր, ճերմակամազ, ճերմակավարս, ալեգլուխ, (փխբ․) ալեզարդ, ալեպսակ, ալեփայլ, աղեբեկ (հնց․)

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել