ալեվետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlɛˈvɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•լե•վետ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ալիքներ ունեցող, ալեկոծվող ◆ Նայում է Արան կիսված Արաքսին, որ գալարվում է խենթ ու ալեվետ: Սարմեն
- ալիքներ՝ ճերմակ մազեր ունեցող, ալեհեր
- (փխբ․) ալիքաձև ◆ Ու ալեվետ մազերուն խարտիշագեղ քողին տակ կ’ելևէջեր դեռահաս փոքրիկ լանջքը կատաղի։ (Ռուբեն Սևակ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ալեկոծ, ալեծուփ, ալեհույզ, ալեծածան, ալեծուփ, ալեծեծ, ալեխռով, ալեհորձան, ծովածուփ, ծովակոծ, ծփական, ծփանուտ, ծփելի, ալեսաստ, ալեբախ, հորձանուտ, ալետանջ, հուզակույտ, հուզակուտակ
- ալեհեր, ալևոր, ալեվարս, ալեմազ, սպիտակահեր, սպիտակամազ, սպիտակավարս, ճերմակահեր, ճերմակամազ, ճերմակավարս, ալեգլուխ, (փխբ․) ալեզարդ, ալեպսակ, ալեփայլ, աղեբեկ (հնց․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելալեվետ | |
|
ալեվետ (փոխաբերական), ալիքավոր | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։