Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ալ•հ(ը)•դուկ 

  1. Մուշ, Վան՝ շփերթ, շտապ ու անզգույշ գործ անող ◆ Ալհըդուկ մարդ աման շատ կկոտրե։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։