ալոճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈlɔt͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•լոճ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն թյուրքական աղբյուրից՝ հմմտ. արևելաթյուրքերեն aluĵ:
Գոյական
- վարդազգիների ընտանիքին պատկանող բույսի՝ սնձենու խնձորահամ պտուղը
- վարդազգիների ընտանիքին պատկանող բույս, որի պտուղն է ալոճը, ալոճենի
- (փխբ․) կլորիկ, թմբլիկ ◆ ալոճ աղջիկ (Կարապետ Գաբիկյան)
- (խոհր․) ունի բազմաթիվ տեսակներ, որոշ մասի պտուղը ուտվում է, պատրաստվում են օշարակներ, ըմպելիքներ
- (նորբ․) հատապտուղ
Հոմանիշներ
խմբագրել- սզնի, խազուր, նիշուղ
- ալոճենի
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ալոճ(ը) | ալոճներ(ը) |
| Սեռ. | ալոճի | ալոճների |
| Տր. | ալոճի(ն) | ալոճների(ն) |
| Հայց. | ալոճ(ը) | ալոճներ(ը) |
| Բաց. | ալոճից | ալոճներից |
| Գործ. | ալոճով | ալոճներով |
| Ներգ. | ալոճում | ալոճներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։