ալուբալի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•լու•բա•լի
- Թբիլիսի՝ կեռաս ◆ Աղաք կնգըդիքը շլապկաների վրա խաս վարթիր էին շինում, խան իրգրի բերք՝ բալ, ալուբալ, շլոր, ծիծակ, սիմինդ, սոխ, սխտոր։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։