ալք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ալք
ալք1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԾագումն անհայտ է։ Հազիվ թե կապ ունենա հնդեվրոպական * sel «բնակելի տեղ, բնակարան» բառի հետ։
Գոյական
խմբագրել(հին) (բնստ․)
- խորք
- երկրի ներքին՝ ստորին շերտերը
- ալիք
- (նորբ․) առասպելական չար հրեշ
Հոմանիշներ
խմբագրել- խորք, խորություն, խորուտք, (հնց․) ալուցք
- ալիք, ալյակ, կոհակ, ծփանք, վետ, հորձանք, լափ (հզվդ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ալք(ը) | ալքեր(ը) |
| Սեռ. | ալքի | ալքերի |
| Տր. | ալքի(ն) | ալքերի(ն) |
| Հայց. | ալք(ը) | ալքեր(ը) |
| Բաց. | ալքից | ալքերից |
| Գործ. | ալքով | ալքերով |
| Ներգ. | ալքում | ալքերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
ալք2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
խմբագրել- Արաբկիր, Եվդոկիա՝ըստ հավատալիքների՝ ծննդկաններին, նորածին երեխաներին և երիտասարդներին թշնամի այլանդակ կերպարանքով չար ոգի, իգական սեռի առասպելական չար ոգի ◆ Նա հավատում էր դևերի և սատանաների, ալքերի և քաջքերի գոյությանը։ (Նար-Դոս) ◆ Վառել է չիբուխը խարույկի կրակից և… պատմել քարանձավներում քրքջացող այսերի և մարդագող ալքերի հեքիաթը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Մին էլ տեսա, որ էդ ալքը թռավ ջրի մեջը ու լոք-լոք տալով իմ կողմն է անցկենում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Թուխ մանուկներին պատմել է քարանձավներում քրքջացող այսերի և մարդագող ալքերի հեքիաթը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Կկարծեն, թե ալքը կամ դևերը առուներուն եզերքները կբնակին։ Համո Սահյան
- (փխբ․) շատակեր
Հոմանիշներ
խմբագրել- (սնոտ․) ալիպառավ, ալայիմ, ալիպուճուկ
Արտահայտություններ
խմբագրել- Շապին Գարահիսար՝ ալքի կոխած, ալքի փոխած, ալքու կոխած - շատ հիվանդոտ՝ նիհար՝ տգեղ երեխա
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ալք(ը) | ալքեր(ը) |
| Սեռ. | ալքի | ալքերի |
| Տր. | ալքի(ն) | ալքերի(ն) |
| Հայց. | ալքի(ն) | ալքերի(ն) |
| Բաց. | ալքից | ալքերից |
| Գործ. | ալքով | ալքերով |
| երգ. | (ալքում) | (ալքերում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
ալք3
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրել- Սասուն՝ կանեփի՝ հատիկ չտվող տունկ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։