Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•լե•վո•րել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. (ժղ․) ծերանալ, ալևոր դառնալ ◆ Աթա՛, ալևորել ես, - ինքն իրեն խոսում էր ծերունին։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ծերանալ, պառավել, պառավանալ (կնոջ), զառամել, զառամանալ, ալևորանալ, դահանալ (փխբ․), (գվռ․)՝ քավթառանալ, քավթառել, խլֆել, կռանալ, քլքլել, տարիքն առնել, տարիքն անցնել, տարիքը լցվել, գլխին ձյուն գալ, գլխին ձյուն իջնել, գլխին ձյուն նստել, գլխին ձյուն մաղել (մաղվել), մազերը ճերմակել, գլխին մոխիր մաղվել, ժամանակն անցնել, ցից զարնել, բուդը թափ(վ)ել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել