Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•խար 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Վերաբերական խմբագրել

  1. Ղարաբաղ, Կարին՝չէ՞ որ ◆ Ասենք պարտք ենք, բայց չէ՛ ախար մենք էլ մարդ ենք։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ախար ես լավություն եմ արել, վատություն հո չեմ արել։ (Մուրացան) ◆ Ես քո ոտի հողն ու մոխիրն եմ, բայց ախար ես տեսնում եմ, որ երկուսդ էլ օտարական եք։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. նույնն է՝ ախր - բայց, բայց դե ◆ Դու դարձյալ քոնն ես պնդում, Նունե, ախար ի՞նչ օգուտ իմ այնտեղ գալուց։ Ն-Դ ◆ Ախր չէ՞ որ դուն իմ տղան ես, ես քեզի ինչ կրնամ ըսե։ (Ձեռագիր)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. ախր (ժղ․), չէ՞ որ, բայց

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել