Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ ա•խար

Ստուգաբանություն

Ղարաբաղ, Կարին՝չէ՞ որ ◆ Ասենք պարտք ենք, բայց չէ՛ ախար մենք էլ մարդ ենք։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ախար ես լավություն եմ արել, վատություն հո չեմ արել։ (Մուրացան) ◆ Ես քո ոտի հողն ու մոխիրն եմ, բայց ախար ես տեսնում եմ, որ երկուսդ էլ օտարական եք։ (Պերճ Պռոշյան)
նույնն է՝ ախր - բայց, բայց դե ◆ Դու դարձյալ քոնն ես պնդում, Նունե, ախար ի՞նչ օգուտ իմ այնտեղ գալուց։ Ն-Դ ◆ Ախր չէ՞ որ դուն իմ տղան ես, ես քեզի ինչ կրնամ ըսե։ (Ձեռագիր)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։