ախլախնձոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑχlɑχnˈd͡zɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ախ•լա•խ(ը)ն•ձոր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Վան՝ (բսբ․) թիթեռնածաղկավորների ընտանիքին պատկանող բույս՝ մարգագետնային երեքնուկ
- ընտիր խնձորի մի տեսակ
- (հնց․) (փխբ․) գեղեցիկ աղջիկ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ախլախնձոր(ը) | ախլախնձորներ(ը) |
| Սեռ. | ախլախնձորի | ախլախնձորների |
| Տր. | ախլախնձորի(ն) | ախլախնձորների(ն) |
| Հայց. | ախլախնձոր(ը) | ախլախնձորներ(ը) |
| Բաց. | ախլախնձորից | ախլախնձորներից |
| Գործ. | ախլախնձորով | ախլախնձորներով |
| Ներգ. | ախլախնձորում | ախլախնձորներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։