Դասական ուղղագրութեամբ՝ ախտաւոր
վանկեր ՝ ախ•տա•վոր
ախտերով՝ հիվանդությամբ տառապող ◆ Խնամք էին տանում ուրուկներին, այսինքն այնպիսի ախտավորների (Րաֆֆի)
ախտերի՝ մոլությունների անձնատուր եղած ◆ Միաժամանակ քաշում էին ինձ դեպի ստոր և ախտավոր Հովհաննես Թումանյան
վնասակար
(հզվդ․) հիվանդագին(փխբ․) դատապարտելի, արատավոր, թերություններով լի ◆ Ոտքից մինչև գլուխ ախտավոր (Ակսել Բակունց) Սեբաստիա ՝ախտակիր, ախտական, ախտունակ, ախտացյալ (հին)
հիվանդ, անառողջ, վատառողջ, ապառողջ, տկար, ախտակիր, ցավագար, (հնց․) ախտացյալ, ախտաժետ, ախտանկյալ, ախտունակ, մարմնահար, խոթ, (գվռ․) հիվանդկախ, խրամուլիկ, մաժաժոր, չոռոտ
վնասակար, վնասաբեր, (հզվդ․) ՝ վնասավոր, վնասիչ, զենարար (հնց․) Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ 