ախտորոշագետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑχtɔɾɔʃɑˈɡɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ախ•տո•րո•շա•գետ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ախտորոշագիտության մասնագետ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ախտորոշաբան
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ախտորոշագետ(ը) | ախտորոշագետներ(ը) |
| Սեռ. | ախտորոշագետի | ախտորոշագետների |
| Տր. | ախտորոշագետին | ախտորոշագետներին |
| Հայց. | ախտորոշագետի(ն) | ախտորոշագետների(ն) |
| Բաց. | ախտորոշագետից | ախտորոշագետներից |
| Գործ. | ախտորոշագետով | ախտորոշագետներով |
| Ներգ. | (ախտորոշագետում) | (ախտորոշագետներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։