ածելի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑt͡sɛˈli]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ծե•լի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Մուշ՝ շատ սուր բերանով դանակ, որով սափրում են երեսի և գլխի մազերը ◆ Դեմքը այլևս ածելի չտեսավ, մորուքը երկարեց։ (Ավետիք Իսահակյան)
- երեսը սափրելու գործիք՝ հարմարանք
- (փխբ․) շատ սուր, կտրող
- խայթող, խոցող (լեզվի՝ խոսքի մասին)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- ածելի լինել - շատ քաջ լինել
- երեսանց հայելի, տականց ածելի (առած) - արտաքուստ բարի, ներքուստ չար
- անվտանգ ածելի
- Քղի՝ ածելի լիզել - շատ քաջ լինել
| Հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ածելի(ն) | ածելիներ(ը) |
| Սեռ. | ածելու | ածելիների |
| Տր. | ածելու(ն) | ածելիների(ն) |
| Հայց. | ածելի(ն) | ածելիներ(ը) |
| Բաց. | ածելուց | ածելիներից |
| Գործ. | ածելով | ածելիներով |
| Ներգ. | ածելում | ածելիներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։