ածխագործ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑt͡sχɑˈɡɔɾt͡s]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ած•խա•գործ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- քարածխի արդյունաբերության աշխատող
- (հնց․) փայտածուխ պատրաստող արհեստավոր ◆ Շահանի ածխագործ ամուսինը տարին բոլոր անտառի խորքերում էր ապրում։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ածխահատ, ածխափոր
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ածխագործ(ը) | ածխագործներ(ը) |
| Սեռ. | ածխագործի | ածխագործների |
| Տր. | ածխագործին | ածխագործներին |
| Հայց. | ածխագործի(ն) | ածխագործների(ն) |
| Բաց. | ածխագործից | ածխագործներից |
| Գործ. | ածխագործով | ածխագործներով |
| Ներգ. | (ածխագործում) | (ածխագործներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրել| հանքափոր | |
| ածխարար | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։