ածխածին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑt͡sχɑˈt͡sin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ած•խա•ծին
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- քիմիական տարր, որ բնության բոլոր օրգանական նյութերի կարևորագույն բաղադրիչն է
- (գյուղտնտ․) (անտառ․) կենդանի էակների մեջ ածխածնի բաժինը կազմում է 18%
- (կենսք․) բնական ածխածինը կազմված է երկու կայուն իզոտոպներից։ Ածխածնի տարբեր տարրերի հետ հեշտությամբ առաջացնում է կովալենտ կապեր՝ ցուցաբերելով 4 արժեքականություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- (քիմ․) բնածուխ (հնց․)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ածխածին(ը) | ածխածիններ(ը) |
| Սեռ. | ածխածնի | ածխածինների |
| Տր. | ածխածնի(ն) | ածխածինների(ն) |
| Հայց. | ածխածին(ը) | ածխածիններ(ը) |
| Բաց. | ածխածնից | ածխածիններից |
| Գործ. | ածխածնով | ածխածիններով |
| Ներգ. | ածխածնում | ածխածիններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։
- Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։
 |
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Ածխածին: |