ածխակոթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑt͡sχɑˈkɔtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ած•խա•կոթ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- Ղազախ, Զանգեզուր՝ կիսայրված փայտի կտոր, խանձող ◆ Սիմոնի կինը մեծ շերեփով խառնում էր կաթսան, շուտ-շուտ ածխակոթերը կաթսայի տակ հրում։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ խմբագրել
- խանձող, խանձողակոթ, անձղակոթ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ածխակոթ(ը) | ածխակոթեր(ը) |
| Սեռ. | ածխակոթի | ածխակոթերի |
| Տր. | ածխակոթի(ն) | ածխակոթերի(ն) |
| Հայց. | ածխակոթ(ը) | ածխակոթեր(ը) |
| Բաց. | ածխակոթից | ածխակոթերից |
| Գործ. | ածխակոթով | ածխակոթերով |
| Ներգ. | ածխակոթում | ածխակոթերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։