ածխարար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑt͡sχɑˈɾɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ած•խա•րար
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- փայտածուխ պատրաստող արհեստավոր ◆ Էգուց կուղարկեմ անտառը, էնտեղ ածխարարի մոտ ծառայեն։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | ածխարար(ը) | ածխարարներ(ը) |
Սեռ. | ածխարարի | ածխարարների |
Տր. | ածխարարին | ածխարարներին |
Հայց. | ածխարարի(ն) | ածխարարների(ն) |
Բաց. | ածխարարից | ածխարարներից |
Գործ. | ածխարարով | ածխարարներով |
Ներգ. | (ածխարարում) | (ածխարարներում) |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։