ածխի ծագումնաբանական տիպ

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑt͡sχi t͡sɑɡumnɑbɑnɑkɑn ˈtip]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) տերմին, որի տակ հասկացվում է բրածո ածուխների շերտերում չզինված աչքով տեսանելի (ըստ փայլի, գույնի, կարծրության, կառուցվածքի) բաղադրամասերը, որոնք արտացոլում են ածխի ծագումնաբանական տիպի նյութական կազմը, ածխագոյացման պայմանները և ելանյութի կերպափոխությունը


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։