Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•կախ 

Վան, Շատախ, Մոկս՝

  1. արթուն, զգաստ ◆ Ինոնք էլ քառասուն օր կը քընեն, քառասուն օր կը մնան ակախ: Աշոտ Հովհաննիսյան
  2. տեղյակ, իրազեկ
  3. հակում, սեր ◆ Դավիթ ակախ չունի գառներաց։ ՍԾ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ակախ անել - արթնացնել, իմաց տալ ◆ Պառավ աղջկան կասի, թե որ սևն էկավ, ակախ կը մ'աներ: (Գարեգին Սրվանձտյան)
  2. ակախ էրթալ - զգոնությունը կորցնել, ուշքը գնալ
  3. ակախ կենալ - արթուն մնալ ◆ Դավիթն ասաց, որ քնած եք, ակախ կացեք՝ ձյանք թամփեցեք։ Աշոտ Հովհաննիսյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։