ակահ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [ɑˈkɑh]

վանկեր՝ ա•կահ 

Մուշ, Մեղրի՝

1. արթուն, զգաստ
2. տեղյակ, իրազեկ
3. հակում, սեր

Արտահայտություններ

1. ակահ չտանել - քունը տանել
2. ակահ ունենալ
   1. տեղյակ լինել
   2. ուշքը վրան լինել, զգաստ լինել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։