ակաղձ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈkɑʁd͡z]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•կաղձ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * o-glg՛ho (՞)՝ * o նախամասնիկ + * gel- «սեղմ(վ)ել, գնդ(վ)ել» արմատ՝ * -g՛h աճականով (այլ լեզուների * g՛-ի դիմաց)․ հմմտ․ հին իսլանդերեն kleggi «խոտի դեզ», շվեդերեն clunga «հոծ զանգված, սեղմված կույտ, դեզ»։
Ածական
- (բնստ․) հոծ, խիտ, լիքը, խուռն
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։