ականակուռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑkɑnɑˈkur]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•կա•նա•կուռ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- թանկագին քարերով հեռած՝ զարդարած ◆ Մեջքին կապեց ծանր, ականակուռ ոսկյա քամար։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ խմբագրել
- ակնազարդ, գոհարազարդ, ադամանդազարդ, գոհարակապ, գոհարակուռ, գոհարաշար, ադամանդակուռ, ադամանդավառ, ականազարդ, ականակապ, ականաշար, մարգարտազարդ, մարգարտապատ, մարգարտաշար, մարգարտակապ, (հնց․) ականահեռ, ականահուռ, ականապաճույճ, ակնահեռ, ադամանդահեռ, ադամանդահուռ, ադամանդակապ, մարգարտահուռ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։