Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑkɑnd͡ʒɑˈluɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•կան•ջա•լուր 

Ածական

  1. անձամբ՝ իր ականջով լսած՝ լսող
  2. (փխբ․) ականջները սրած՝ լարած

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. վկա
  2. ականջաբաց, ականջները սրած, ականջները տնկած, ականջները ցցած

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. ականջալուր լինել - անձամբ լսել ◆ Ականջալուր եղի՛ր, արքա՛, արդարաձայն իմ խոսքին։ (Գեղամ Սարյան)

Աղբյուրներ

խմբագրել