ականջդ կանչի

Հայերեն դարձվածք

Նաև՝ ականջդ խոսի

1. ասվում է երբ մեկի անունն է տրվում, նրա մասին խոսվում ◆ Որտե՞ղ ես կնի՜կ, ակա՛նջդ կանչի, մի տես ի՞նչ տղա ունես, է՜ ◆ Է՜յ գիտի Միրզա Մեհդի, ականջդ կանչե՝ թե որ ողջ ես։ ԱԻ, «Համբերանքի»… ◆ Այ տղա, մի սոված մարդ էլա չկա՝ գա ուտի։ ◆ Ականջդ կանչի սովի տարիների։ ԴԴ, Ճամփի տպավորություններ ◆ Ո՞ր թագավորն էր - ականջը խոսի - Միայն թե բարի էր շա՜տ այդ արքան, Մանրամասնություն չե՛մ գիտեր այնքան։ ՌՍ, Ջարդի խենթը ◆ Կը կոչվին - «Պեյրութի [Բեյրութի] համերաշխական ցանկ», «ժողովրդական ցանկ» ◆ Ականջը խոսի հանգուցյալ Սամի Մոլհի «Աղքատասիրաց ցանկ»ին («Զ») ◆ Համա դե անգաճը կանչածը լյավ մարթ էր։ Ղաչախ Պատոյի հեքիաթը
2. (հեգն․) ասվում է մեկի հասցեին որ լավ կամ վատ բան է արել ◆ Լրացրի ուրախությանս կիսատ պարկը ու գաջի պարկը բմբուլի թեթևությամբ ութերորդ հարկ թռցրի (վերելակ սարքողների ականջը կանչի) ◆ Հապա պատմական վավջերաթուղթե՞րը՝ հայերեն, օտարներեն, ոի նույնիսկ թուրքերեն (Ականջը խոսի Թալեաթին) «Զարթոնք» ◆ Այս կենդանու մինչև այժմ հայտնված նշխարներից, ամենալավ կմախքը պահպանվում է Լոնդոնի Մրիտանական մուզեոնի մեջ։ Խոշոր կենդանիների ականջը խոսի: ՄՆ,Կրիտիկա… ◆ Ականջդ ձայն տա, «Նաիրիտ», և՛ թունավորում էիր, և դեռ վրան էլ կարմիր տասանոցներ բերում։ («Մուն»)

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։