նյարդայնացնելու աստիճան (բարձր) հնչել ◆ Ականջս ծակելով մի անգամ էլ ճչաց «աերոպլանը թռավ» Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Ականջ ծակող ձայնով, վերին աստիճանի արագահոս բառերով ինչ-որ ճղճղում էր վրացերեն։ Ն-Դ ◆ Զավակներկը պաշտեն անկեղծ ոչ-միամիտ մայրերը, որոնք գիտեն ճշմարտությունը խոսիլ արանց ականջի և համբերություն ծակելու։ «Սփ» ◆ Իսկ ծաշկինակ չունեցող բնակիչների ականջները զուր տեղ ծակում է տղայի մորնսուր կանչը։ (Լեո)◆ Մեր տեսքը ու զորավոր շեշտը՝ սխալ ձայնանիշի նման կը ծակեր․․․եղերմայրերու ականջները։ Պողոս Գյուբելյան
լսեցնել, ակնարկել◆ Թութը հասնելուն մոտ, մի երկու օր երեխաներն անընդհատ գնում են գալիս, ականջ ծակելու, թե թութ են ուզում։ Եթեր
(ականջը բան դնել) հասկացնել, գիտակցության բերել ◆ Միայն ռայաթի [«ժողովրդի»] ականջը ծակող պիտի լինի, որ աչքերը բանա։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ —Ինչո՞ւ գնացիր, ականջը բան դրիր։ ԴԲ