մեկին կամ մի բանի (հաճույքով) լսել՝ ականջ դնել◆ Ինք անվրդով կեցվածքի մը մեջ, ու կու տամ իրեն ականջս, որ իր ճամբորդի կյանքեն պատմե։ (Թլկատինցի)◆ Իջնելով գետափը՝ նա նստեց քարին և ականջը տվեց գետի խշշոցին։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Ականջս կու տամ կաթիլներուն, ամենամոտիկ կաթիլներուն, արհամարելի անմիջականին։ Շահան Շահնուր◆ Մենությունն ինձ էլ ձանձրացրել էր, ուստի հաճույքով ականջներս դրեցի նրա տրամադրության տակ։ ԱլՇ ◆ Կը պառկեր իր ուռկաններուն, մեռած ուռակններուն կտոցին վրա, աչքերը գոց, ականջները տված հովուն եղեգին։ Օչ ◆ Ան շարունակ ծունկ կը փոխեր, ականջները լման տված դուրսեն գալիքին։ (Նար-Դոս)
