Հայերեն դարձվածք

  1. (խսկց․) հլու լսելով ◆ Եվ նրանք էլ լռում էին՝ ականջները կախ, բերաններում մնացած պատառները պաղ-պաղ ծամելով։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Անոր ամուսինը, «ականջները կախ» կը հետևեր սա խոսակցության, միջամտել վախնալով։ Օշ․ ◆ Նստեցի ու ականջս կախ՝ լսում եմ ինչ են խոսում։ Ստեփան Զորյան ◆ Անջուկըտ (ականջ) կախ լսես՝ պան կսուվերես։ Արամ Ղանալանյան ◆ Վերջիվերջո, կախ ականջներով կամ էր հաչելու պես հազացող մի ծեր փնթփնթանի մասին գրված լավ պատմվածքը հիմնովին ջարդոըփշուր է անում պատմվածքի բոլոր տեսանյութերը։ (Վիլյամ Սարոյան) ◆ Փչիր ինչքան կարող ես․ ականջը կախ զրուցակից ես գտել, գիտական այլասերվածության դասեր ես տալիս։ «Խորհրդային Ղարաբաղ»

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։