չլսել, լսել, չուզել ◆ Մարդիկ իր հետ էին իբր թե խոսում, բայց ինքն ականջները փակել էր։ ◆ Այն ժամանակ բոլորեքյան լռում են, խցում են ականջները և փակում աչքերը։ ԳՏ–Մ ◆ Դու խցկիր ունկդ,/Դու փակեցիր, արքա, լսողությունը քո, / Որ չլսես խրատին աստվածային,/ Փ Ուստի՝ անեծքի գաս։ Վահագն Դավթյան◆ – Ա՛յ տղա, կասես ականջները կալած ըլի․ երեսուն հետ Բոդոլ եմ ասում, մի հատ ականջ չի անում։ Վրթանես Փափազյան◆ Ես մեղավո՞ր եմ–/իսկ ի՞նչ անեի՝/ ա՞չքըս փակեի,/ ո՞ւնկըս խցեի,/ շո՞ւրթըս սեղմեի,/ որ չտեսնեի՜ ու չլսեի՜։ (Գևորգ Էմին)
մի բանի կամ մեկի նկատմամբ անտարբերություն հանդես բերել․ մի բան մեկին անտեսել ◆ Ես առավել քան համոզվեցի, որ այլևս ականջ փակել չի կարելի։ «Գրական թերթ»
