(արևմտհ․) լսել ◆ Այշեն ականջ կու տար բոլոր այս դիտումնավոր շինծու գանգատներուն։ Գույումճյան ◆ Դեղագործ Արթաքի էֆենտին [էֆենդին] իր գրասեղանին առջև նտած է և խոր զզվանքով ականջ մը կու տա պաշտոնական զեկույցին։ Շահան Շահնուր
լսել, անսալ. ուշադրություն առնել ◆ Ա՜խ եթե զավակը քաշած չլլար հորը համառության և քիչ մը ականջ տված ըլլար իրեն։ Արմեն Դարյան◆ -Մեկալլոնց անկաճ չտաս հա՜: Օշ․ ◆ Ինձ ականջ չտվավ. երեսս պիլե [բիլե, «անգամ»] չնաեցավ։ Համաստեղ◆ Ավելի պիտի մոտենան կատարյալին... առանց ականջ տալու մեզ բզզյուներուն և ազդվելու մեր գնդասեղի հարվածներեն։ Անդրանիկ Ծառուկյան